Voorstelling 31 maart en 1 april 2017

Op 31 maart, 1 april en
8 april 2017

bracht "De Bloem" het jubileum stuk:

Onjeklonje

Een avondvullend blijspel met kluchtige
en thrillerachtige elementen van Mart Moors

Havezate, de Wijk

" Onjeklonje"

In een klein dorpje, in het jaar 1912, lopen de gemoederen hoog op. Boer Hein Bleeker heeft voortdurend mot met zijn schoonmoeder. Ze is ervan overtuigd dat hij vreemd gaat. De komst van een vreemde, opdringerige dame maakt het er niet beter op. Zij delen samen een geheim. Een geheim dat Hein’s vrouw nooit te weten mag komen. Ondertussen heeft Toon Cremers, een boerenzoon, trouwplannen. Maar ook dat verloopt niet vlekkeloos. Ziet het meisje waarop hij verliefd is hem wel staan? En is zijn moeder het er wel mee eens? Bovendien krijgt hij ook nog eens concurrentie van een steenrijke, maar zeer gevaarlijke, jongeman…

Met:
Tinus Nijstad
Annet van Eerden
Cathy Russchen
Inge Smits
Thea van de Wetering
Gerdo Klein
Angelique Kos
Sabrina de Haan
Hilbert van de Wetering
Mathieu Frings
Marjanneke van Asselt
Anneke van Asselt
Maud Nijstad
Anko Scholtens
Henk Velthuis

Regie Aart Keizer

grimeuses:
Tieneke Bennink, Jacqueline Kalthof,
Alien Liezen

Licht en geluid:
Jan Kroezen

De Wijk – Hoe ouder, hoe beter? Bij de 150-jarige Rederijkerskamer De Bloem uit de Wijk in ieder geval wel. Het jubileumstuk Onjeklonje leverde niet alleen twee uitverkochte voorstellingen op, het niveau was ook ongekend hoog voor amateurs.

Tel daarbij op het bizar brede toneel, waar heel slim gebruik van werd gemaakt, en het succes is verklaard. De toneelgroep van De Bloem had in de voorbereiding wel met tegenslag af te rekenen, want omdat de regisseur in januari ziek afhaakte, moest voorzitter en hoofdrolspeler Tinus Nijstad de regie er ook bij doen. ‘Maar ze wisten allemaal al wat te doen’, liet Nijstad weten.

Drie stukken

Dat bleek vrijdag- en zaterdagavond op het podium, waar de klasse eraf spatte. Het brede toneel was in drie stukken verdeeld: de huiskamer van Hein en Elly Bleeker, een pleintje en de huiskamer van de familie Cremers. Om ervoor te zorgen dat de aandacht bij de scène bleef, had de regisseur bevroren scènes ingebouwd: op het moment dat rechts op het toneel een dialoog gaande was, stonden de spelers elders stil. Was de scène klaar, ging het spel vloeiend over naar de anderen. Geen onrustig geloop dat voor afleiding zorgde, maar goed op elkaar ingespeelde interactie.

Volle teugen

Onjeklonje, verwijzend naar een ouderwets flesje Eau de Cologne – het stuk speelde in 1912 -, werd door De Bloem met veel vaart gebracht. Het publiek hoefde zich geen moment te vervelen, zag maar een paar kleine haperingen en genoot derhalve met volle teugen. Tinus Nijstad was de uitblinker, als Hein Bleeker, die op bizarre wijze steeds met de vrouwen in aanraking kwam. In aanvaring kwam hij continu met zijn schoonmoeder, die de hele voorstelling vanuit de bedstee alle verwikkelingen van commentaar voorzag. Deurtje open, deurtje dicht, een prachtige rol van Cathy Russchen.

Zo stonden er vijftien spelers bij toerbeurt op het toneel. Opvallend was de prachtige mimiek van Thea van de Wetering als boerin Trees Cremers, de bijna corrupte meneer pastoor werd heel sterk neergezet door Anko Scholtens. Anneke van Asselt kwam goed aan haar trekken in haar rol van de manipulatieve Clara de Kort, die de boel aardig op de spits dreef in Onjeklonje.

Toekomst

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Bij De Bloem speelde een aantal jongeren mee, die het opvallend goed deden. Gerdo Kleine speelde als debutant de rol van zoon Toon Cremers en deed dat met verve, alsof hij nooit anders gedaan heeft. Dat de appel niet ver van de boom valt, bewees Maud Nijstad. Inderdaad, de dochter van Tinus en ze bewoog niet alleen gracieus over het toneel, maar zette ook een mooie Mijntje de Kort neer. Nog meer familiaire zaken, want Marjanneke Jansen-Van Asselt (dienstmeisje Roos) is de dochter van Anneke, en Hilbert van de Wetering (als de opgeblazen stadse en puissant rijke jongeman Boudewijn van Bunswijck tot Bentinck) is de zoon van Thea. Boudewijn wisselde goed van stemmingen, ook agressief, en werd niet goed in de hand gehouden door zijn moeder, gespeeld door Sabrina de Haan.

En dan waren daar nog Annet van Eerden, Inge Smits, Henk Velthuis, Angelique Kos en Mathieu Frings die het plaatje compleet maakte. Een plaatje dat ook door de fraaie kostuums helemaal klopte. De complimenten waren niet alleen voor de spelers, maar ook voor de decorbouwers, die een waar meesterwerk hadden neergezet. Liefhebbers van toneel kunnen zaterdag 8 april alsnog aanschuiven in De Havezate, als De Bloem de derde voorstelling geeft.